Podstawowe rodzaje nieruchomości:

– nieruchomości gruntowe niezabudowane (grunt, jako przedmiot prawa własności lub jako przedmiot prawa użytkowania wieczystego),

– nieruchomości gruntowe zabudowane (grunt, jako przedmiot prawa własności lub jako przedmiot prawa użytkowania wieczystego z częściami składowymi gruntu),

– nieruchomości lokalowe (lokale mieszkalne, lokale o innym przeznaczeniu),

– nieruchomości budynkowe.

Podstawowe prawa do nieruchomości:

1) prawa rzeczowe:

a) własność,

b) użytkowanie wieczyste,

c) ograniczone prawa rzeczowe:

–  użytkowanie,

–  służebność,

–  spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,

–  zastaw,

–  hipoteka,

2) prawa zobowiązaniowe:

a) najem,

b) dzierżawa,

c) użyczenie,

d) darowizna,

e) renta,

f) dożywocie.

Wycena nieruchomości to postępowanie w wyniku, którego dokonuje się określenia wartości nieruchomości, jako przedmiotu prawa własności i innych praw do nieruchomości.

Przez szacowanie nieruchomości należy rozumieć czynności związane z określaniem wartości nieruchomości.

Rzeczoznawca majątkowy sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego.

Rzeczoznawca majątkowy jest osobą fizyczną posiadającą uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.

Rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

– rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku,

– efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju,

– skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych,

– oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali,

– bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości,

– określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora,

– wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości,

– wyceny nieruchomości, jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W wyniku wyceny nieruchomości dokonuje się:

– określenia wartości rynkowej,

– określenia wartości odtworzeniowej,

– ustalenia wartości katastralnej,

– określenia innych rodzajów wartości przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wartość rynkową określa się dla nieruchomości, które są lub mogą być przedmiotem obrotu.

Wartość rynkowa nieruchomości stanowi szacunkowa kwota, jaką w dniu wyceny można uzyskać za nieruchomość w transakcji sprzedaży zawieranej na warunkach rynkowych pomiędzy kupującym a sprzedającym, którzy mają stanowczy zamiar zawarcia umowy, działają z rozeznaniem i postępują rozważnie oraz nie znajdują się w sytuacji przymusowej.

Wartość odtworzeniową określa się dla nieruchomości, które ze względu na rodzaj, obecne użytkowanie lub przeznaczenie nie są lub nie mogą być przedmiotem obrotu rynkowego, a także, jeżeli wymagają tego przepisy szczególne.

Wartość odtworzeniowa nieruchomości jest równa kosztom jej odtworzenia, z uwzględnieniem stopnia zużycia.

Wartość katastralną nieruchomości ustala się dla nieruchomości, o których mowa w przepisach o podatku od nieruchomości.

Wartość katastralna nieruchomości stanowi wartość ustalona w procesie powszechnej taksacji nieruchomości.